POLSKI FIAT 126P, CZYLI MALUCH

Z PF 126p byłem związany, prywatnie i zawodowo. Za jego pomocą, jak ponad dwa miliony rodaków, zmotoryzowana została moja rodzina. Wcześniej natomiast zawodowo prowadziłem drogowe badania kwalifikacyjne zagranicznych modeli samochodów proponowanych do licencji oraz badania PF 126p, zanim pojawił się on na polskich drogach. Dlatego w treści tej książki można będzie znaleźć dotychczas mało znane informacje.

W powojennym polskim przemyśle motoryzacyjnym kilka modeli samochodów zasługuje na uwagę, a dwa z nich na uwagę szczególną. One przyczyniły się do rozwoju motoryzacji w naszym kraju. Oba były wytwarzane według licencji zakupionej od włoskiego FIAT-a. Są to: Polski Fiat 125p i Polski Fiat 126p.
Tak zwany „duży Fiat” do naszego przemysłu wniósł nowoczesne technologie produkcyjne, a „mały Fiat” po prostu zmotoryzował polskie społeczeństwo.
Dwa licencyjne modele w trakcie trwania produkcji zmieniły nazwę i to uwzględnione zostało w tytułach książek. W przypadku obu tych pojazdów też pojawiły się wątpliwości dotyczące trafnego ich wyboru. Dlatego we wspomnianych książkach znalazły się rozdziały o jednakowych tytułach: „Czy dobry wybór?”
Nie wszyscy mieli wątpliwości co do trafności zakupu licencji właśnie na te, a nie na inne modele pojazdów. Polski Fiat 126p nie tylko był krytykowany, ale i lubiany, z sympatią nazywany „maluszkiem”. Wielu też uważało i do dziś nie zmienia zdania, że „mały Fiat”, uzyskując wielką popularność, przyczynił się do podniesienia kultury materialnej naszego społeczeństwa i nawet należałoby zaliczyć go do najbardziej znaczących w światowej motoryzacji. Był bowiem – jak w chwili jego ukazania się podkreślali włoscy dziennikarze – kontynuatorem sławnej „pięćsetki” z 1957 r., która wraz z innymi małymi Fiatami zmotoryzowała Włochy. W tej książce nie można więc było pominąć rozwoju konstrukcji oraz znaczenia poprzedników PF 126p.